Editorial nga PressOnline.al
Në një kohë kur Çairi përballet me sfida urbane, infrastrukturore dhe sociale, vizioni i Bujar Osmanit ngrihet si një plan i qartë për rilindjen moderne të kësaj komune simbol të shqiptarëve në Shkup. Osmani nuk flet me slogane — ai flet me projekte konkrete, me strategji të matshme dhe me një filozofi zhvillimi që e vendos qytetarin në qendër të çdo veprimi publik.
Ndryshe nga retorika klasike politike, programi i Osmanit është një udhërrëfyes realist për transformim, ku çdo pjesë e planit ndërtohet mbi përvojën e tij shumëvjeçare në diplomaci, menaxhim publik dhe përfaqësim ndërkombëtar. Kjo e dallon qartë nga rivalët politikë, që shpesh ofrojnë premtime të përgjithshme pa arkitekturë konkrete zbatimi.
Infrastruktura – një Çair që lëviz dhe frymon
Në qendër të vizionit të Osmanit qëndron modernizimi urban: ndërtimi i parkingjeve nëntokësore, rehabilitimi i rrugëve dytësore, gjelbërimi i hapësirave publike dhe krijimi i një sistemi funksional ekologjik. Kjo qasje e bën planin e tij më shumë se një program elektoral – është një strategji urbane me frymë europiane, që kërkon ta kthejë Çairin në model të menaxhimit të zgjuar në Maqedoninë e Veriut.
Shërbime publike digjitale dhe transparencë
Një tjetër shtyllë thelbësore është digjitalizimi i shërbimeve komunale, përmes platformave online që do t’u mundësojnë qytetarëve akses të shpejtë, transparent dhe të drejtëpërdrejtë me administratën lokale. Ky hap përbën një revolucion kulturor në mënyrën si funksionon pushteti lokal – larg burokracisë dhe më afër qytetarit.
Arsimi dhe rinia – investim në të ardhmen
Osmani e sheh arsimin si themelin e zhvillimit. Me projektet për modernizimin e shkollave, investimet në laboratorë digjitalë dhe mbështetjen e rinisë në fushën e inovacionit, ai dërgon një mesazh të qartë: Çairi nuk duhet të jetë më thjesht një hapësirë banimi, por një qendër e gjeneratës së re, e ideve dhe energjisë.
Një filozofi bashkëkohore e qeverisjes lokale
Në thelb, vizioni i Bujar Osmanit nuk është thjesht për katër vite – është për një epokë të re të Çairit, ku planifikimi urban, arsimi, kultura dhe mjedisi lidhen në një rrjet zhvillimi të qëndrueshëm. Ai nuk premton mrekulli, por rend, sistem, profesionalizëm dhe rezultat. Dhe kjo është pikërisht ajo që i duhet sot komunës.
Në një garë ku fjalët shpesh mbizotërojnë mbi veprat, Osmani vjen me kredibilitetin e punës, jo me retorikën e momentit. Për Çairin e nesërm, kjo është zgjedhja që dallon midis të kaluarës së improvizuar dhe të ardhmes së planifikuar.
