Kur një prej tyre vdes, veçanërisht një partner apo një këlysh, dhimbja që përjetojnë është e thellë.
Ata janë vëzhguar shpesh duke: Qëndruar pranë trupit të tyre për orë, madje edhe për ditë të tëra. E prekin trupin butësisht me feçkë. Nxjerrin tinguj të qetë, të trishtuar. Refuzojnë të hanë apo të pinë.
Në raste ekstreme, disa elefantë bien në depresion aq të thellë, saqë vdesin ngadalë nga trishtimi — ashtu si ndodh edhe me njerëzit që vuajnë nga një zemër e thyer.
Ky nuk është instinkt. Kjo është ndjenjë. Kjo është dashuri dhe humbje.
